Dag 50

Vanmorgen 7:30 uur vertrokken en het dorp uit lopen, zoals ik er in gekomen was. Het is een mooi authetiek dorpje met rode stenen en geplaveide wegen met platte stenen in het midden en keitjes naar de huizen toe. Je kan er niet fietsen, daar komt het op neer. Het was maar 20 km naar Cruz de Fierro. En alleen maar klimmen. Er hingen donkere wolken boven de top, maar die waren hoog genoeg om een mooi uitzicht te hebben. Op De ‘Cruz’ wilde iederen een foto bij het kruis hebben, sommige met hun fiets en andere met de wandelestokken en rugzak erbij. Weer anderen zochtten een plekje om even alleen te zijn. Ik ben even bij het kapelletje gaan zitten en heb wat teksten in een steen gekrast om daar achter te laten. Voor de top had ik 2 nederlanders ontmoet en later na de top nog belgen. We zijn ieder onze weg gegaan. Wandelaars blijven veel langer bij elkaar. Dat is denk ik de charme van wandelen. De afdaling was spectaculair en niet in de laatste plaats omdat ik onderweg een lekke band kreeg. Ik dacht ik doe er een nieuwe binnenband om die ik al 50 dagen in de tas had zitten. Was de binnenband van mijn mtb fiets die ik van de werkbank thuis had meegenomen. Er zat niets anders op dan de binnenband te plakken. Ik pomp de band op en hoor en voel de lucht er wel uit lopen. Blijkbaar was het een groot gat. Twee fietsers stopten om te helpen. Toen het gat gevonden was kon ik het wel afhandelen, zei ik. Even later zat ik weer met een sneltrein vaart op fiets het dal in te rijden op weg naar Fonterada. Onderweg nog een menuutje en om zes uur in een herberg. In dit geval huisjes rondom een kerk. Per huisje twee personen max. Kwam er een mexicaan aan en die was bij mij in gedeeld. Toen kwam zijn maat er aan en vroeg of ik snurkte. Ik zei ja en hij vertrok. Dat was hij toch van plan, denk ik. Zijn maat vond het grappig dat ik daarin een beetje overdreef. Vandaag bijna  80 km, totaal 2650 km en nog ca 200 naar Santiago! 😎