Dag 52

14 juni 2019 - Portomarin, Spanje

Het is alweer dag 53 als ik mijn belevenissen aan de reislogger en mijn trouwe lezers toevertrouw. De eerste keer dat ik niet op de dag zelf geschreven heb. Dat komt omdat op het einde van dag Uwe achterop fietste, terwijl hij de berghelling op liep. Dat had hij die dag meermalen gedaan. Het is vrij zwaar om met een zware fiets en volle bepakking door de bergen te fietsen. Uwe was op weg naar de camping naar Portamarin en ik ook, dus zijn we samen daar aangekomen, tent opgezet. Ik moest aan de gang met mijn fiets want ik voel een bobbel in de achterband en bij de camping liep de band weer leeg. Wat bleek de plakker is niet sterk genoeg of plakte onvoldoende. Het gat was scheurtje van 2,5 mm. Gelukkig had Uwe een andere plakker. Verder de remschoentjes van de voorremmen vervangen en de ketting smeren. Bij de eerste de beste fiestenmaker koop ik een reserveband, je weet maar nooit. Toen was het inmiddels 19:30 uur tijd om in de kantine van de camping te eten met Uwe. En zo werd het laat. De avond ervoor heb ik in het dorpje met een portugees gegeten. De tocht naar Portamarin was mooi, heel mooi. Het begon met een wolkendeken zodat je enkel een topje van de berg kon zien. Het was wel fris. Ik ging de goede ‘camino’ volgen, maar twijfelde eraan. Mijn kaart/gids bekeken en herlezen en bedacht dat ik aan de andere kant van de berg er af moest. Dus weer terug tegen de berg op en aan de andere kant eraf. Nou ja om een lang verhaal kort te houden: dat was de weg niet, weer terug en dat was een helling waar zeker 1,5 km terug gelopen heb. Het kan gebeuren. Beter gelijk op maps.me controleren! 😅 ik bijna alle plaatsjes onderweg aangedaan en even rondgeneusd, foto’s gemaakt. Het is tijd voor koffie met frühstück met Uwe en kijken hoe de dag weer loopt. Minder dan een week voordat Lourina na Santiago komt. Deze dag 70 km, totaal 2760 km

Foto’s

1 Reactie

  1. Carla Janssen en Gerard Roerink:
    14 juni 2019
    Wat een heerlijke hereniging heb jij in het verschiet Chris. Lange tijd moest jij verstoken blijven van Lourina’s zielsaangenaam gezelschap Dit betekent dat je er bijna bent, toch? Man, man. Wij hebben bewondering voor jouw benijdenswaardige fysieke, mentale en spirituele kracht. Nog even en dan.......!
    Veel sterkte, succes en plezier naar het eindpunt. Carla en Gerard